Complete handleiding voor het maken van een tragikomisch toneelstuk over Moederdag.

Inleiding

Het bladartikel geeft een handleiding voor het maken van een toneelstuk over Moederdag. Moederdag is een speciale dag voor moeders én kinderen. Althans, dat zou het moeten zijn. Meestal worden kinderen op school aangespoord om iets moois te knutselen en een gedichtje uit het hoofd te leren. Daarnaast bespreken de kinderen vaak met elkaar hoe ze hun moeder nog eens extra kunnen verrassen op die speciale dag. Maar wat, als elke verrassing in het honderd loopt en Moederdag één grote chaos wordt?

In deze internetuitbreiding enkele scènes waarmee het toneelstuk uitgebreid kan worden, een vrolijk alternatief einde en extra speltips.

Uitbreiding en tips

De extra scènes kunt u het beste invoegen tussen scène 4 en 5.

Rekwisieten
– Emmer met klei
– Bakje met water
– Poetsdoek
– Taartbodem (kant-en-klaar te koop in de supermarkt)
– Blikje of bakje fruit
– Slagroomspuit
– Stapeltje enveloppen (post)

Kunst met klei

(De kinderen halen een grote emmer tevoorschijn waar klei in zit. Die klei mag u misschien wel even lenen van de kleuterklas)

Laura: Jullie weten dat mama heel erg van kunst houdt.
Thijs: Ja, dat weten we.
Zola: We worden namelijk steeds meegesleurd naar allemaal musea.
Laura: Daarom dacht ik… waarom gaan we niet zelf een kunstwerk maken? Een mooi beeld dat ze in de kamer kan zetten?
Thijs: Goed idee!
(Hij tilt de klei uit de emmer en zet de klei op het aanrecht. De kinderen maken hun handen nat en beginnen met z’n drieën tegelijk te kleien.)
Zola: Wat maken we eigenlijk?
Thijs: Een mooie vorm. Dat heet abstracte kunst.
Laura: Net als in het museum.

(De kinderen zijn ingespannen aan het werk. Ineens komt moeder binnen. Ze kijkt met open mond naar haar kinderen.)

Moeder: Wat zijn jullie nou weer aan het doen? Hebben jullie nog niet genoeg troep gemaakt, vandaag? Kijk nou! Wat een kledderboel!

Laura: We proberen een…

Moeder: Dat zie ik, dat jullie iets proberen. Maar het lukt niet erg goed, want nu zit de hele keuken onder de klei en het water. Hup! Opruimen en poetsen jullie!

(Moeder loopt hoofdschuddend de keuken uit)

Zola: Maar het is een beeld…
Thijs: …voor moederdag… ach… ze hoort ons niet eens meer.
Laura: Dan kunnen we toch maar beter gaan opruimen. Ze is er duidelijk niet blij mee.

(Het jazzmuziekje dat u steeds tussen de scènes in gebruikt, gaat nu ook weer even aan terwijl de kinderen de klei weer in de emmer doen en wegzetten. Daarna pakken ze een poetsdoek waarmee ze het aanrecht afnemen.)

Taart

(Het jazzmuziekje gaat weer langzaam uit. De kinderen staan nog in de keuken nadat ze hebben opgeruimd)

Thijs: Goed. Tot nu toe is alles mislukt. Maar gelukkig heb ik nog een idee. We kunnen een taart maken voor straks bij de thee!
Zola: Ja! Een taart! Dat is leuk.
Laura: Hoe gaan we dat dan doen? We mogen geen rommel maken.
Thijs: Nee, maar we hoeven ook geen rommel te maken. Kijk maar wat we nog hebben. Hiermee kunnen we heel gemakkelijk een taart maken. We hebben de oven niet eens nodig.

(Hij pakt een kant-en-klare taartbodem, een blik met fruit en een spuitbus met slagroom. Deze spullen staan klaar in een kastje, op een van de tafeltjes, of aan de zijkant van het toneel.)

Zola: Oo, dat ziet er lekker uit. Laten we de taart heel mooi versieren!

(De kinderen lepelen het fruit op de taartbodem en gaan dan om de beurt met de spuitbus in de weer. Als de taart bijna af is, komt moeder binnen. Ze heeft een stapeltje enveloppen in haar hand.)

Moeder: Wat hebben jullie nu weer bedacht?
Thijs: Dit is voor jou! We hebben een taart voor je gemaakt!
Laura: Ziet dat er niet lekker uit?

Moeder: Ja, het ziet er verrukkelijk uit. Maar jullie weten toch dat ik op dieet ben?
Weet je wat? Jullie mogen ‘m zelf opeten. Nemen jullie alle drie maar een glaasje limonade en een stukje taart. Ik loop even naar de brievenbus. Tot zo!

(Moeder loopt weer het toneel af. De kinderen kijken haar beduusd na.)

Thijs: Maar…. maar….
Zola: … het is moe… moederdag…
Laura: Laat maar. Ze hoort ons niet meer. Ze heeft het veel te druk vandaag.

(De kinderen zetten de taart netjes weg terwijl het jazzmuziekje weer speelt.)

Alternatief einde

In het artikel in Praxisbulletin geeft vader aan het eind van de dag bloemen aan moeder. De vader spreekt daarna de kinderen streng toe. Zij hadden immers ook wel eens aan Moederdag kunnen denken! De kinderen zakken vervolgens kreunend op de grond.

U kunt kiezen voor een ander einde. Om het verhaal voor de drie kinderen beter te laten aflopen kunt u het volgende toevoegen:

Vader: Daar hadden jullie ook wel eens aan kunnen denken! Het is jullie moeder! Hebben jullie geen gedichtje op school geleerd of zo?

Zola: We hébben er aan gedacht!
Thijs: We zijn er al de hele dag mee bezig!
Laura: De ene na de andere verrassing hebben we geregeld. Maar mama heeft steeds geen tijd. Of er ging iets mis. Ze heeft helemaal niet gezien wat we allemaal hebben gedaan.

Moeder: Wat hebben jullie dan… o…
(Slaat haar handen voor haar ogen)
Oo… sorry! Ineens snap ik het. Wat erg dat ik niet beter heb opgelet. En jullie hebben nog wel zo ontzettend je best gedaan.

Vader: Wat hebben jullie dan allemaal gedaan?

Laura: We hebben ontbijt gemaakt.
Moeder: Maar ik had al ontbeten.
Zola: We hebben in de tuin gewerkt.
Moeder: Maar ze hadden de verkeerde plantjes om geschoffeld.
Thijs: We hadden een schoonheidsspecialiste laten komen voor een behandeling.
Moeder: Maar ik heb haar weggestuurd.
Laura: We hebben de was gestreken.
Moeder: Maar ze hebben daarbij per ongeluk een T-shirt verpest.
Zola: We hebben een kinderkoor gehuurd.
Moeder: Maar ik begreep niet dat het een koor was dat voor mij kwam zingen.
Thijs: We hebben een beeld gemaakt.
Moeder: (Spijtig) Maar ik dacht dat ze rommel aan het maken waren.
Laura: En we hebben een taart gemaakt.
Moeder: Maar die wilde ik niet, want ik ben op dieet.

Vader: Jullie hebben wél aan Moederdag gedacht. Wat ontzettend lief van jullie!
Moeder: (Geeft alle drie de kinderen een knuffel) Dank jullie wel. Ik ben er echt ontzettend blij mee. Ik was gewoon vergeten dat het Moederdag was en daarom snapte ik niet wat jullie allemaal deden.

Mogelijkheid 1: De kinderen gaan met hun ouders de taart opeten. (Moeder neemt natuurlijk maar een heel klein stukje in verband met haar dieet) Terwijl ze de taart aansnijden gaat het jazzmuziekje weer spelen. U kunt de lichten uitdoen (of theatergordijnen dichtdoen) om zo te laten merken dat het toneelstuk is afgelopen.

Mogelijkheid 2: De kinderen sms’en snel naar het kinderkoor. Het kinderkoor is gelukkig nog in de buurt en komt snel terug. Samen met Laura, Thijs en Zola zingen ze een mooi liedje voor de ouders. Op deze manier kunt u de hele klas betrekken bij deze laatste scène.

Speltips

De kinderen zijn steeds erg teleurgesteld als hun moeder niet doorheeft dat ze voor haar een verrassing hebben. Toch blijven ze niet bij de pakken neerzitten. Steeds verzinnen ze weer iets anders waar ze enthousiast mee aan de slag gaan. Om dat goed te laten zien moeten de spelers op hun gezichtsuitdrukking letten. Elke keer als de moeder moppert of wegloopt moet het publiek aan hun blik en houding zien wat ze daar van vinden. Als een van hen weer met een idee aankomt verandert de droevige gezichtsuitdrukking meteen. De spelers moeten dus leren om snel te schakelen van een droevig gezichtsuitdrukking (en houding) naar een vrolijke en enthousiaste gezichtsuitdrukking (en houding).

Het kan lastig zijn om goed zichtbaar met de rekwisieten toneel te spelen. Oefen de scènes met de klei, met de taart, met de was, en het tuingereedschap een paar keer achter elkaar, waarbij u alleen let op wat de spelers met de spulletjes doen. Ze moeten alle handelingen heel rustig en duidelijk uitvoeren. Daarbij mogen ze best een beetje overdrijven, zodat het publiek achterin het lokaal ook duidelijk ziet wat er gebeurt. Zet samen met de toneelspelers de rekwisieten klaar op een plek die voor hen goed bereikbaar is tijdens de scène.

De schoonheidsspecialiste in scène 3 (Madam Beauty) is niet bepaald aardig. Eventueel kunt u aan het eind van het toneelstuk haar ook nog een keer laten terugkomen. Echter, deze keer geven de kinderen haar op strenge toon de opdracht om niet meer zulke onaardige dingen te zeggen. Ze mag alleen maar complimentjes geven aan hun moeder en daarna mag ze natuurlijk met een mooie lippenstift of nagellak aan de slag. Verzin met de kinderen van tevoren enkele originele complimenten.