Praktisch maandblad voor primair onderwijs

Stop! Hou op!

0
Hier treft u de tekst, het notenschrift, de melodie en de karaoke en de lessuggesties aan.

Wat je zegt, ben je zelf!

0
Over het omgaan met gedragsproblemen en de misverstanden en valkuilen, die je hierbij tegenkomt. Over handelingsgericht werken en het bindend vermogen van leerkrachten. Rondom de term gedragsproblemen zien we veel wollig taalgebruik. Passend onderwijs vraagt bijvoorbeeld om kwaliteit in het omgaan met verschillen tussen leerlingen. “De leerkracht staat centraal. Het zal in de klas moeten gebeuren,” lezen we dan. Dit suggereert, dat de leerkracht in staat moet zijn de regie te nemen in zijn/haar groep, om zo het onderwijs te kunnen afstemmen op de verschillende leerlingen in zijn/haar klas. Maar leerkrachten verliezen die regie nog wel eens, doordat ze veelvuldig in actie moeten komen bij ordeverstorend gedrag van leerlingen. Bovendien ervaren ze méér stress in het omgaan met moeilijk gedrag van leerlingen dan in het omgaan met leerproblemen! Een beschouwing...

Sanne

0
Negendelige serie over ‘bijzondere kinderen’. Aflevering 7: kinderen met hechtingsproblemen. Over de sociaal-emotionele gevolgen van onveilige hechting en de behoefte aan veiligheid, structuur en voorspelbaarheid. Met tips voor de leerkracht. Het is half negen ’s morgens. Meester Bram is bezig om het rekenwerk klaar te leggen voor zijn leerlingen van groep 5. Sanne komt de klas binnen, vliegt meester Bram om zijn nek en geeft hem een stevige knuffel. “Meester, je bent de liefste meester van de hele wereld!” zegt Sanne. Meester Bram kijkt Sanne lachend aan en zegt: “Lieve Sanne, ik word weer helemaal vrolijk van je!” “Mag ik de schriften uitdelen, meester?” vraagt Sanne. En zo begint de zevende aflevering in de serie over bijzondere kinderen, die in jaargang 28 van het Praxisbulletin verschijnt. Aflevering 7: kinderen met hechtingsproblemen.

‘Maar hij deed het ook!’

Deel 2 van de tweedelige serie over alibisering: een mentaliteit, die ontwikkeld wordt door op te groeien in een sorrycultuur. Aflevering 2: aanwijzingen per bouw voor een gerichte aanpak. In het eerste artikel over alibiseren werd het begrip geïntroduceerd en werd een algemene aanpak in vier stappen beschreven. In de tweede (en tevens laatste) aflevering van deze korte serie geef ik per bouw aanwijzingen voor een gerichte aanpak.

Kribbel, krabbel, knuistje…

0
Hoe is het gesteld met de aandacht voor het schrijfonderwijs in de bovenbouwgroepen? De stand van zaken, aan de hand van tien vragen uit de praktijk. Over een toekomst voor toetsenbord én pen! Het schrijfonderwijs leidt tot menig artikel in diverse tijdschriften en tot discussies in de meest uiteenlopende kringen. Een overgrote meerderheid komt tot de conclusie, dat schrijven nog altijd geleerd moet worden. Vandaar dat dit artikel gaat over de huidige aandacht voor het schrijfonderwijs in de bovenbouwgroepen van het basisonderwijs. In het kort wordt antwoord gegeven op tien vragen vanuit de praktijk. Dat het niveau van het schrijfonderwijs – op z’n zachtst gezegd en zeker in de bovenbouwgroepen – niet zo hoog is, verraadt de titel van dit artikel al. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk.

Didactip (3): ‘juf, hij pest me’

0
“Meester, zij scheldt me uit!” Een veelgehoorde uitroep van een kind. Iedereen weet vast veel voorbeelden te noemen. Maar... wat doe je als een kind bij je komt? Vaak is een ander kind zich er niet eens van bewust, dat het iets doet wat vervelend is. En heel vaak is de reactie dan: “Ja, maar hij plaagt mij ook de hele tijd!” Of: “Zij scheldt mij ook uit!”

Drama als doel: Dat vreselijke voorjaar!

0
Complete handleiding voor het maken van een komisch toneelstuk rond het voorjaar en Pasen, als uitgangspunt voor een lessenserie over de (wisseling van de) seizoenen. Het voorjaar is voor de meeste mensen een vrolijke periode. Ook de kinderen verheugen zich op alles wat in het voorjaar weer tevoorschijn komt aan bloemen, kuikentjes en vlinders. Maar niet iedereen is dol op het voorjaar! In dit toneelstuk wordt de hoofdpersoon juist erg depressief van alles wat met de lente te maken heeft. Dat levert natuurlijk een paar grappige situaties op. Voor u kan dit toneelstuk een goed begin zijn van een serie lessen over het voorjaar.

Loedertje

Over de kracht van interactie en de zoektocht naar kwaliteit. Over ‘loederen’, als positief spel, dat het beste van een kind naar boven haalt. In dit artikel gaat het over de kracht van interactie. Interactie als een spel, dat met de steekwoorden Luisteren, Open, Eerlijk, Duidelijk zijn, Echt en als een Rat te karakteriseren is: LOEDER! Een spel, dat kinderen van nature spelen: bloedserieus, met het mes op tafel en heel geraffineerd. De grondhouding van dit spel is altijd een milde, al stromen er soms tranen. Soms hard, maar altijd vanuit het hart. Het is een zoeken naar kwaliteit. Het gaat over het scherpen van de geest, het inbrengen van creativiteit, het ontwikkelen van compassie, het vaardig worden in de relatie, het leren vertrouwen op intuïtie... Loederen dus! Loederen als een positief spel, dat het beste in een kind naar boven haalt. Een kind in zijn natuurlijke vorm, speels, ongedwongen, vrij en open: lerend!

Emotie in de klas: Medelijden

0
In deze negendelige reeks vindt u hier spelsuggesties rondom emoties. Aan de orde komen de volgende negen onderwerpen: jaloezie, vriendschap, eenzaamheid, angst, vreugde, verliefdheid en spijt. De spelsuggesties verschijnen bij elk nummer van de jaargang, met uitzondering van het themanummer (nummer 6, februari 2011).

Heimwee

0
Over de achterliggende problematiek bij kinderen, die in de klas geen aansluiting vinden of niet begrepen worden. Over binnenen buitenwereld en het ‘meebewegen’ met verandering, verdriet en verlies. Anders zijn is een eenzaam gevoel. Je kunt het niet delen, want niemand zal je begrijpen. Je bent immers anders dan de anderen. Je ziet de anderen alleen maar kijken: vragend, vriendelijk of juist geïrriteerd en ongeduldig. Je leest in hun gezichten constant de vraag: “Waarom doe je zo?” En je denkt bij jezelf: ja, waarom doe ik eigenlijk zo? Want je doet wat je altijd doet. Tot nu toe begreep iedereen je. En je zou niet weten hoe het anders moet. Wat is hier normaal? Dat is de basisvraag, waar kinderen mee zitten, als ze in de klas geen aansluiting vinden bij klasgenoten of als ze niet begrepen worden door de juf of de meester.