Beste lezers van het Praxisbulletin, Soms moet je – ook al is het misschien voor jezelf eerst even wat minder plezierig – ergens gewoon een keer een punt achter zetten. Voor mij is dat nu het geval bij het redactiewerk voor het Praxisbulletin.
Ruim zestien jaar geleden kreeg ik de gelegenheid om in de redactie van het Praxisbulletin te komen. Het bleek een geweldige, nieuwe ervaring te zijn. Ik begon eraan en ik heb daar geen moment spijt van gehad. Naast mijn werk als directeur van een basisschool in Lelystad was dat redactiewerk zó anders, zó uitdagend en vaak ook zó verrassend, dat ik het werk tot op de dag van vandaag steeds met veel plezier en met volle inzet heb gedaan. Ik heb er heel veel van geleerd. En voor mijn onderwijspraktijk sneed het mes vaak aan twee kanten.
Maar nu – na zestien jaar en inmiddels ook de “pensioengerechtigde leeftijd” naderend – vind ik het zo langzamerhand tijd worden om ermee te gaan stoppen. Overigens: met gemengde gevoelens, want ik zal het – net als het werk op school – allemaal zeker gaan missen.
Hierbij denk ik in de eerste plaats aan de bijzonder fijne contacten met mijn collega’s uit de redactie, mensen die ik intussen ook al jaren ken. En hiernaast natuurlijk de mensen van de uitgeverij zelf, met wie het steeds heel prettig samenwerken was.
Maar vooral zal ik de contacten missen met de vele, vele auteurs. Naast het intensieve contact over de aangeboden artikelen ontstonden er soms ook uitwisselingen over wat meer persoonlijke zaken. Zo heb ik in de loop der jaren heel wat mensen leren kennen. En soms – bijvoorbeeld bij auteursbijeenkomsten bij Malmberg in Den Bosch – heb ik die mensen ook live ontmoet en gesproken.
Ook heb ik in de afgelopen jaren zelf heel wat praktische “didactische ontwerpen” mogen schrijven: liedjes, artikelen, Praxistips, pretpakketwerkbladen en andere bijdragen. Met natuurlijk de verwachting, dat veel van die ideeën in de praktijk uitgevoerd zouden worden. Op deze wijze hoop ik een klein beetje te hebben bijgedragen aan het verrijken van de dagelijkse praktijk van ons mooie vak.
In al die jaren is het Praxisbulletin behoorlijk veranderd. Zo zijn bijvoorbeeld de vormgeving en de uitstraling van het blad verbeterd. En ook kreeg het blad een eigen website, met de mogelijkheid om extensies toe te voegen aan de bladartikelen. Op de website kunnen de liedjes beluisterd (en gedownload) worden, zijn er extra kopieerbladen te vinden voor onmiddellijk gebruik, enzovoort. En daarnaast is er de zogenoemde “archieffunctie”, waardoor artikelen en liedjes uit vroegere jaargangen weer opgezocht kunnen worden. Allemaal ontwikkelingen, waaraan ik heb mogen bijdragen, tot meer praktisch gebruiksgemak voor “de mensen in het veld”. Want daarvoor is het natuurlijk allemaal bedoeld…
Op deze plaats wil ik iedereen, met wie ik de afgelopen jaren zulke prettige contacten heb gehad en met wie het samenwerken zo plezierig was, bijzonder hartelijk bedanken: mijn collega’s uit de redactie, de mensen van Uitgeverij Malmberg en – last but not least – de tientallen auteurs, met wie ik in de afgelopen zestien jaar – hetzij per post of mail, hetzij persoonlijk – contact heb gehad. Het is onmogelijk om van al deze auteurs afzonderlijk afscheid te nemen. Vandaar dat ik dit doe op deze plaats.
Wellicht dat ik “aan de zijlijn” voor het Praxisbulletin in de toekomst nog het een en ander kan blijven doen. Ik zal nog best eens af en toe een artikel of een liedje schrijven. Het onderwijs zal altijd in mijn hart blijven. En het Praxisbulletin in het bijzonder.
Ik wens het Praxisbulletin een prachtige toekomst toe. De redactie wens ik veel mooie ideeën en inspiratie toe voor de komende jaargangen. En ik wens u als lezer heel veel plezier en bevlogenheid in ons prachtige onderwijsvak.
Floor Koedam, Lelystad, juni 2009